4 daagse trek naar Machu Picchu met Saskia
Blijf op de hoogte en volg Sander
25 Mei 2014 | Peru, Machu Picchu
Saskia vroeg me of ik met haar meewilde voor de Machu Picchu trek. Ik wilde daar sowieso heen, had alleen nog iemand nodig om ermee naartoe te gaan, dus ik zei meteen JA!
Dag 1:
Ik moest om 6 uur bij hotel van Saskia zijn. Daar werden we opgehaald met een busje en zouden we nog meer mensen ophalen. We rijden een heel eind naar een hoog gebied waar we zullen beginnen met de 55km lange downhill fietstocht. We beginnen in de sneeuw en fietsen constant door een prachtig stukje natuur! Omdat ik al een lange tijd niet meer op een mountainbike had gezeten had ik er extra veel zin in. Het was echt een heerlijke fietstocht met de hele tijd een prachtig uitzicht en afwisselende snelheden. Soms ging ik vol gas, soms genoot ik van de omgeving.
Na het fietsen gingen we lunchen in Santa Maria.
Vanaf hier was het 15 min rijden naar de rivier om te gaan raften. Na de uitleg dat hoe het raften allemaal werkte gingen we de rivier. Het begon goed met een paar lekker hoge golfen en iedereen kreeg flink wat water over zich heen. Dat was eigenlijk ook meteen het hoogtepunt, nergens was de rivier ruiger. Ondanks het vroege hoogtepunt was het wel erg leuk om te doen.
Op de terugweg naar Santa Maria kwamen we nog een dode slang tegen op de weg, een paar meiden werden er flink bang mee gemaakt!
Na een tijdje gerust te hebben in het dorpje gingen we richting de start om richting de slaapplaats te lopen: midden in de jungle! We kwamen jammer genoeg geen wilde dieren tegen, kwam waarschijnlijk omdat het al donker werd. Toen we rond een uur of 6 ’s avonds op bestemming aankwamen hadden we nog een tijdje voor onszelf voordat we aan tafel konden. Na het eten gingen we met de hele groep een leuk spel spelen, ben even de naam vergeten, maar we hebben ons er uren mee vermaakt. We leerden elkaar op die manier ook een beetje kennen, het is altijd leuk om nieuwe mensen te leren kennen, we waren immers 4 volle dagen allemaal bij elkaar.
Dag 2:
Na het ontbijt en alles weer ingepakt te hebben gingen we op pad voor de 7 uur durende hike! Oké pauzes waren inclusief de 7 uur, maar het was alsnog een flinke wandeling. Net als tijdens het fietsen hadden we tijdens de wandeltocht een constant fantastisch mooi uitzicht. Dat maakte het wel ontzettend aangenaam, want soms was het behoorlijk vermoeiend, we liepen zo nu en dan tegen flink steile stukken op. Gelukkig wist de gids steeds na vermoeiende stukken goede uitrustplaatsen te vinden om weer even bij te komen. Ook werden we zo nu en dan getrakteerd op een passievrucht, sinaasappel, avocado of een ander lekker stuk fruit. Over avocado gesproken, we hadden een 3 gangen menu met een heerlijke guacamole salade met brood.
We hebben niet alleen gelopen, waar anderen nog gingen zwemmen in het heerlijk koude water, ben ik foto’s gaan maken. Op het eind zouden we namelijk bij de ‘hot springs’ aankomen waar we uiteindelijk 2 uur lang de tijd hadden om in het warme water te zwemmen. Daar hebben we allemaal heel goed uitgerust. Er was ook nog een klein watervalletje van ijskoud water waar ik me nog even heb laten afkoelen om daarna weer in het warme water te springen, heerlijk!
We hadden de keuze om ongeveer een uur lang een vrij steile berg op te lopen of met de bus 10 minuten richting Santa Teresa te gaan, ik wilde eigenlijk lopen maar ik was de enige en ging dus met de bus mee. Achteraf was ik blij dat ik die keuze heb gemaakt want het was écht steil.
Eenmaal aangekomen in Santa Teresa dropten we onze spullen en gingen richting het restaurant om een bodem te leggen voor alle drank dat daarna werd gedronken met ‘the game of 5’s’. We hadden een bar opgezocht in het kleine dorpje waar een van de Engelsen met het idee aankwam het spel te spelen. Iedereen die meedeed moet kiezen tussen 0 en 5 door de hand gesloten of open in het midden van de tafel te laten zien. Steeds is 1 iemand aan de beurt en die moet raden wat het getal is, dus 0 of een veelvoud van 5. Wanneer het goed geraden is, is hij eruit. Degene die verliest moet het drankje drinken, vaak een flink sterke shot. Het duurde even voordat iedereen het begreep, aan het begin ging het ook erg traag, maar op een gegeven moment had iedereen en werd het steeds leuker.
Nadat iedereen genoeg gedronken had gingen degene die er zin in hadden nog naar de lokale discotheek, de anderen gingen slapen, we moesten er bovendien weer vroeg uit. Ik was blij dat ik mee uitging, het was erg gezellig op 1 moment na, waarna de avond ook eindigde. Er waren niet veel mensen in de discotheek, onze groep, een andere groep die dezelfde trek deden en een paar lokale mensen. Een van de andere groep was nogal dronken en we dachten van tevoren al dat het een vervelend mannetje was. Hij slingerde aan de danspaal en sloeg 1 van onze groep, wellicht per ongeluk in z’n gezicht. “What the hell did you that for?” vroeg hij, en kreeg een 2 klap als antwoord. Daarna liep het behoorlijk uit de hand, alleen het vervelende mannetje kreeg een paar goede klappen omdat niemand er wat verder tegen deed. Nadat het hele gedoe over was ging iedereen naar bed.
Dag 3:
’s Morgens vroeg om 7.15 uur ging de wekker alweer, want tussen 7 en 8 konden we ontbijten en zouden kort daarna naar de start van de kabelbanen gaan. Na het ontbijt liepen we richting de shop waar we moesten wachten om naar de start gebracht te worden, maar eerst kregen we nog een korte uitleg. Uiteindelijk hadden we net zo goed 2 uur langer in ons bed kunnen blijven liggen, want zo lang moesten we wachten tot er eindelijk iets gebeurde! Als je een tijd afspreekt met Peruanen, reken er maar op dat ze te laat komen.
Er waren in totaal 5 banen en 1 brug waar we overheen gingen tussen de bergen van de Andes. Bij de eerste had ik het idee ‘is dit het nou, had net zo goed niet kunnen gaan’. Maar dat bleek echt een inkomertje te zijn want het ging steeds sneller en de banen werden ook steeds langer. Het uitzicht was wederom heel erg vet, grote rivier onder ons, in de verte bergen met sneeuw toppen en verder gewoon een mooi stuk natuur om ons heen.
Vanaf Santa Teresa gingen we met de bus naar de startplaats voor een hike van 3 uur richting Aguas Calientes, de uitvalbasis voor de tocht naar de Machu Picchu. Deze hike was een stuk gemakkelijker dan die van de dag ervoor, alleen de eerste 5 minuten liepen we een flink stuk omhoog, verder was alles vlak. Na 1,5 uur lopen kwamen bij de plaats aan waar ze zouden lunchen, je raadt het al, weer rijst met kip.
Vlak voordat we bij Aguas Calientes aankwamen konden we de Machu Picchu stad al van ver zien, het begon al te kriebelen om er echt te zijn! Eenmaal aangekomen dumpten we onze spullen in het hostel, even opfrissen en was het tijd om te chillen tot we gingen eten.
Ondertussen had ik mijn treinreis voor de volgende dag nog even gewijzigd, ik zou namelijk anders rond 2 uur ’s nachts pas weer in Cusco zijn. Ik was ontzettend blij dat ik dat had gedaan, nu was ik rond 10 uur ’s avonds weer thuis. De volgende ochtend begon mijn Spaanse les weer om 9 uur ’s ochtends en de hele reis was al behoorlijk vermoeiend, kon de slaap erg goed gebruiken.
Dag 4:
De dag om de Machu Picchu te bezoeken was al heel vroeg aangebroken, het was 4.15 uur toen de wekker afging. Om 5 uur liepen we richting de voet van de berg om een flink klim te maken van 1,5 uur! Toen we om 6.30 uur bij de ingang kwamen, naar binnen gingen begon eerst een tour van 1,5 uur met verhaaltjes van wat men weet van de oude Inca stad. Daarna hadden we voor de rest van de dag de tijd om de stad zelf te ontdekken en bekijken.
We deden alles op een super relaxed tempo om ontzettend veel foto’s te maken en alles goed met volle bewondering te bekijken en ervan te genieten om in deze magische plek te zijn. Je kunt nog zoveel foto’s en video’s bekijken, maar dat is niks met het gevoel dat je hebt als je daadwerkelijk op in die stad rond loopt!
Na uren genieten besloten we weer terug te gaan naar Aguas Calientes om daar nog wat te eten en te relaxen met een paar toffe Amerikanen, voordat we de trein van 18.15 uur zouden pakken terug richting huis.
Dag 1:
Ik moest om 6 uur bij hotel van Saskia zijn. Daar werden we opgehaald met een busje en zouden we nog meer mensen ophalen. We rijden een heel eind naar een hoog gebied waar we zullen beginnen met de 55km lange downhill fietstocht. We beginnen in de sneeuw en fietsen constant door een prachtig stukje natuur! Omdat ik al een lange tijd niet meer op een mountainbike had gezeten had ik er extra veel zin in. Het was echt een heerlijke fietstocht met de hele tijd een prachtig uitzicht en afwisselende snelheden. Soms ging ik vol gas, soms genoot ik van de omgeving.
Na het fietsen gingen we lunchen in Santa Maria.
Vanaf hier was het 15 min rijden naar de rivier om te gaan raften. Na de uitleg dat hoe het raften allemaal werkte gingen we de rivier. Het begon goed met een paar lekker hoge golfen en iedereen kreeg flink wat water over zich heen. Dat was eigenlijk ook meteen het hoogtepunt, nergens was de rivier ruiger. Ondanks het vroege hoogtepunt was het wel erg leuk om te doen.
Op de terugweg naar Santa Maria kwamen we nog een dode slang tegen op de weg, een paar meiden werden er flink bang mee gemaakt!
Na een tijdje gerust te hebben in het dorpje gingen we richting de start om richting de slaapplaats te lopen: midden in de jungle! We kwamen jammer genoeg geen wilde dieren tegen, kwam waarschijnlijk omdat het al donker werd. Toen we rond een uur of 6 ’s avonds op bestemming aankwamen hadden we nog een tijdje voor onszelf voordat we aan tafel konden. Na het eten gingen we met de hele groep een leuk spel spelen, ben even de naam vergeten, maar we hebben ons er uren mee vermaakt. We leerden elkaar op die manier ook een beetje kennen, het is altijd leuk om nieuwe mensen te leren kennen, we waren immers 4 volle dagen allemaal bij elkaar.
Dag 2:
Na het ontbijt en alles weer ingepakt te hebben gingen we op pad voor de 7 uur durende hike! Oké pauzes waren inclusief de 7 uur, maar het was alsnog een flinke wandeling. Net als tijdens het fietsen hadden we tijdens de wandeltocht een constant fantastisch mooi uitzicht. Dat maakte het wel ontzettend aangenaam, want soms was het behoorlijk vermoeiend, we liepen zo nu en dan tegen flink steile stukken op. Gelukkig wist de gids steeds na vermoeiende stukken goede uitrustplaatsen te vinden om weer even bij te komen. Ook werden we zo nu en dan getrakteerd op een passievrucht, sinaasappel, avocado of een ander lekker stuk fruit. Over avocado gesproken, we hadden een 3 gangen menu met een heerlijke guacamole salade met brood.
We hebben niet alleen gelopen, waar anderen nog gingen zwemmen in het heerlijk koude water, ben ik foto’s gaan maken. Op het eind zouden we namelijk bij de ‘hot springs’ aankomen waar we uiteindelijk 2 uur lang de tijd hadden om in het warme water te zwemmen. Daar hebben we allemaal heel goed uitgerust. Er was ook nog een klein watervalletje van ijskoud water waar ik me nog even heb laten afkoelen om daarna weer in het warme water te springen, heerlijk!
We hadden de keuze om ongeveer een uur lang een vrij steile berg op te lopen of met de bus 10 minuten richting Santa Teresa te gaan, ik wilde eigenlijk lopen maar ik was de enige en ging dus met de bus mee. Achteraf was ik blij dat ik die keuze heb gemaakt want het was écht steil.
Eenmaal aangekomen in Santa Teresa dropten we onze spullen en gingen richting het restaurant om een bodem te leggen voor alle drank dat daarna werd gedronken met ‘the game of 5’s’. We hadden een bar opgezocht in het kleine dorpje waar een van de Engelsen met het idee aankwam het spel te spelen. Iedereen die meedeed moet kiezen tussen 0 en 5 door de hand gesloten of open in het midden van de tafel te laten zien. Steeds is 1 iemand aan de beurt en die moet raden wat het getal is, dus 0 of een veelvoud van 5. Wanneer het goed geraden is, is hij eruit. Degene die verliest moet het drankje drinken, vaak een flink sterke shot. Het duurde even voordat iedereen het begreep, aan het begin ging het ook erg traag, maar op een gegeven moment had iedereen en werd het steeds leuker.
Nadat iedereen genoeg gedronken had gingen degene die er zin in hadden nog naar de lokale discotheek, de anderen gingen slapen, we moesten er bovendien weer vroeg uit. Ik was blij dat ik mee uitging, het was erg gezellig op 1 moment na, waarna de avond ook eindigde. Er waren niet veel mensen in de discotheek, onze groep, een andere groep die dezelfde trek deden en een paar lokale mensen. Een van de andere groep was nogal dronken en we dachten van tevoren al dat het een vervelend mannetje was. Hij slingerde aan de danspaal en sloeg 1 van onze groep, wellicht per ongeluk in z’n gezicht. “What the hell did you that for?” vroeg hij, en kreeg een 2 klap als antwoord. Daarna liep het behoorlijk uit de hand, alleen het vervelende mannetje kreeg een paar goede klappen omdat niemand er wat verder tegen deed. Nadat het hele gedoe over was ging iedereen naar bed.
Dag 3:
’s Morgens vroeg om 7.15 uur ging de wekker alweer, want tussen 7 en 8 konden we ontbijten en zouden kort daarna naar de start van de kabelbanen gaan. Na het ontbijt liepen we richting de shop waar we moesten wachten om naar de start gebracht te worden, maar eerst kregen we nog een korte uitleg. Uiteindelijk hadden we net zo goed 2 uur langer in ons bed kunnen blijven liggen, want zo lang moesten we wachten tot er eindelijk iets gebeurde! Als je een tijd afspreekt met Peruanen, reken er maar op dat ze te laat komen.
Er waren in totaal 5 banen en 1 brug waar we overheen gingen tussen de bergen van de Andes. Bij de eerste had ik het idee ‘is dit het nou, had net zo goed niet kunnen gaan’. Maar dat bleek echt een inkomertje te zijn want het ging steeds sneller en de banen werden ook steeds langer. Het uitzicht was wederom heel erg vet, grote rivier onder ons, in de verte bergen met sneeuw toppen en verder gewoon een mooi stuk natuur om ons heen.
Vanaf Santa Teresa gingen we met de bus naar de startplaats voor een hike van 3 uur richting Aguas Calientes, de uitvalbasis voor de tocht naar de Machu Picchu. Deze hike was een stuk gemakkelijker dan die van de dag ervoor, alleen de eerste 5 minuten liepen we een flink stuk omhoog, verder was alles vlak. Na 1,5 uur lopen kwamen bij de plaats aan waar ze zouden lunchen, je raadt het al, weer rijst met kip.
Vlak voordat we bij Aguas Calientes aankwamen konden we de Machu Picchu stad al van ver zien, het begon al te kriebelen om er echt te zijn! Eenmaal aangekomen dumpten we onze spullen in het hostel, even opfrissen en was het tijd om te chillen tot we gingen eten.
Ondertussen had ik mijn treinreis voor de volgende dag nog even gewijzigd, ik zou namelijk anders rond 2 uur ’s nachts pas weer in Cusco zijn. Ik was ontzettend blij dat ik dat had gedaan, nu was ik rond 10 uur ’s avonds weer thuis. De volgende ochtend begon mijn Spaanse les weer om 9 uur ’s ochtends en de hele reis was al behoorlijk vermoeiend, kon de slaap erg goed gebruiken.
Dag 4:
De dag om de Machu Picchu te bezoeken was al heel vroeg aangebroken, het was 4.15 uur toen de wekker afging. Om 5 uur liepen we richting de voet van de berg om een flink klim te maken van 1,5 uur! Toen we om 6.30 uur bij de ingang kwamen, naar binnen gingen begon eerst een tour van 1,5 uur met verhaaltjes van wat men weet van de oude Inca stad. Daarna hadden we voor de rest van de dag de tijd om de stad zelf te ontdekken en bekijken.
We deden alles op een super relaxed tempo om ontzettend veel foto’s te maken en alles goed met volle bewondering te bekijken en ervan te genieten om in deze magische plek te zijn. Je kunt nog zoveel foto’s en video’s bekijken, maar dat is niks met het gevoel dat je hebt als je daadwerkelijk op in die stad rond loopt!
Na uren genieten besloten we weer terug te gaan naar Aguas Calientes om daar nog wat te eten en te relaxen met een paar toffe Amerikanen, voordat we de trein van 18.15 uur zouden pakken terug richting huis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
