Omgaan en wonen met Mathijs

Op m’n eerste lesdag had ik slechts 2 uurtjes les in de middag, individueel, maar voor de volgende vier weken zou ik met Mathijs les hebben. Ik had al een grote vocabulaire en wist al enkele regels en vervoegingen, had ik geleerd via Duolingo.com. Maar ik miste nog veel basis, Mathijs kwam naar Peru zonder enige kennis maar had al enkele lessen gehad, we begonnen dus ongeveer op hetzelfde niveau, al had ik wel een veel grotere woordenschat.
Tijdens de lessen werden soms vrij persoonlijke dingen gevraagd, wat we dus in het Spaans moesten antwoorden. We moesten bijvoorbeeld een keertje een stukje schrijven over een belangrijke tijd in ons leven. Zo leerden we elkaar kennen, ook omdat we enkele keren een biertje gingen drinken en met meerdere klasgenoten uitgingen.
Op bijna dezelfde datum zouden we beginnen met ons vrijwilligerswerk en moesten nog kiezen wat we precies wilden gaan doen. Mathijs moest een paar dagen eerder doorgeven wat hij wilde doen, ik had me bedacht om hetzelfde te doen, ik kon het namelijk goed met hem vinden en het project leek me ook erg leuk. Meer over m’n vrijwilligerswerk schrijf ik in een ander stuk.
Ook Mathijs woonde zijn eerste 4 weken bij een gastgezin en zou daarna verhuizen naar Hotel Golden Inca, net als ik daarheen ging maar een paar dagen later. Omdat we dus in hetzelfde hotel zaten gingen we nog meer met elkaar om. Het was begin juni en juni is de maand van Cusco, een maand met elke dag feest, hierover ook weer in een ander stuk. Maar hierdoor werden we gevraagd door de hotel eigenaar of we voor enkele dagen ergens anders zouden kunnen wonen, ons contactpersoon van MijnBestemmingPeru (de stichting waarmee ik m’n Spaans lessen, woning en vrijwilligerswerk had geregeld) had een appartement waar we terecht konden. We konden niemand uitnodigen in onze kamer in het hotel en besloten dus daar voor zolang het maar kon te blijven. De organisatie en administratie hier in Peru is behoorlijk slecht moet je weten. Ik was heel erg blij met die keuze, want enkele dagen later zou ik Elizabeth ontmoeten! Mathijs had zijn vriendin al ontmoet: Ingrid, een klein drukke maar leuke Peruaanse. Hij was dus ook erg blij dat we naar een appartement konden verhuizen. Er waren wat nadelen, zoals geen Wi-Fi of verwarming en er was weinig zonlicht. Het was wel lekker ruim, hadden allebei eigenlijk kamer met groot bed, keuken, badkamer en ruime woonkamer. Het grootste voordeel was natuurlijk dat we nu in en uit het huis konden zonder dat er een receptionist bij was, voelde een stuk relaxter!
Het is erg fijn een maat te hebben in een land waar je nog niet helemaal bekend bent. We hebben elkaar veel verteld en sommige onderwerpen vinden we even interessant, waar we dus ook veel over hebben gepraat. We gaan elkaar zeker opzoeken in Nederland, ook al woont hij helemaal in Zwijndrecht.